ff een testje

[Aad Willemsen]

Ik ben zelf ff aan het teste 😛

Jets Geht Loss!!!

Heey beste mensen, vandaag is het eindelijk zo ver. Ik Aad Willemsen schrijf zelf een stukje op het blog. Het heeft lang geduurd en ik denk dat er veel mensen op gewacht hebben. Maar geduld dat word beloond. Het heeft me al die tijd goed gedaan, al die leuke en liefe reacties op het blog. Maar om niet te vergeten is het vandaag ook een half jaar geleden, en veel van jullie weten wat dat betekend. Ik zeg:

jets gehts loss!!

Juist ja ik mag weer drinken. Ik heb hier een foto van hoe we dat vierde.

 

en vanavond ga ik lekker uit eten om het goed te vieren doe ik dat in chillers. hier is er ook nog 1 van me zelf dan maken we er over een paar weken weer 1 en dan kan ik zelf zien of me oog rechter staat.

het is nu nog revalideren van uit huis. In de sportschool gaat dat namelijk ook prima. Maar hier is iniedergeval een stukje door mezelf geschreven want het blog heeft tenslotte ook mijn naam. Maar ik laat het graag door een ander doen ik ben namelijk lui van aard hahahahaha mocht ik wat belangrijks mee maken dan horen jullie dat snel.

18 mei 2010 En hoe gaat het nu …………

Eindelijk daar zijn we weer, na twee weken vakantie en keihard gewerkt te hebben, klinkt tegenstrijdig, is hier dan weer een update over de gang van zaken wat betreft Aadje en Cassandra.

Aangezien het met beidde goed gaat ben ik van plan om de ontwikkelingen eens in de vier weken te updaten. En mocht er onverwacht iets gebeuren dan vermelden wij dit direct.

Met Cassandra gaat het super goed, ze heeft de draad van het normale leven weer opgepakt, gaat naar school, is weer met haar paard in de weer, hoeft niet meer periodiek voor controle naar Amsterdam, en heeft weinig tot geen last meer van haar bot breuken die ze heeft gehad en is dus volledig hersteld. Ook geestelijk lijkt ze het ongeval te hebben verwerkt. En met haar vriendje gaat het ook steeds beter dus alles is weer bij het oude.

Aadje heeft alles uit de kast gehaald om zo snel mogelijk naar huis te kunnen. Was de oorspronkelijke datum op 16 juni gepland, mag hij nu deze week al naar huis. En wel as donderdag. 20 mei 2010 . Back home. Zijn herstel ging al supersnel, en telkens weer moest zijn herstelschema worden aangepast, en telkens weer bleef het goed gaan. Aadje heeft zelf het gevoel dat hij als gezonde vis in de Vogellanden bivakeert, en als je gezond bent wat moet je daar dan. Dan kun je dingen gaan uitleggen dat het beter voor hem is, en dat hij er nog niet is enz. Maar waarom kun je de therapie niet van huis uit gaan doen. En ja daar zit wat in. Na diverse gesprekken en testen hebben de artsen besloten dat hij dus met ingang van deze week naar huis mag en dat hij vanaf volgende week drie  keer per week naar dag therapie gaat.

Iedereen die Aadje is tegen gekomen is verbijsterd, ze zien hem als de oude, en dat is natuurlijk super. Vol trots zijn wij dan ook. En natuurlijk zijn we dolgelukkig en supertrots op onze zoon. Als je terugkijkt en je laat de revu passeren is het allemaal zo snel gegaan, en nu loopt er weer een boom van een kerel over straat alsof er niets gebeurt is.

Met  de inzet van de Vogellanden, de verzoging in het ziekenhuis, onze liefde en aandacht, jullie steun en reacties heeft hem weer terug op aarde gezet.

Nu gaan we de puntjes op de i zetten, want we zijn er nog lang niet, Alles lijkt weer normaal, maar zover is het nog lang niet. Nu gaan we proberen om Aadje te helpen met zijn volgende hertsel.  Aangezien alles al supersnel gaat heeft dit echt zijn tijd nodig, en er zal ongetwijfeld heel veel frustatie aan te pas komen. Want aangezien wij nogal eens door het leven razen zullen we nu de tijd als vriend in onze armen moeten sluiten. Want zowel emotioneel, geestelijk als lichaamlijk is er nog wel wat werk aan de winkel. En voor ons is het ook een positieve uitdaging om hier mee aan de slag te gaan. En wederom gaat het ons lukken, de volgende ronde, we zijn er klaar voor.

Namens ons allemaal bedanken we iedereen voor ieders inzet en belangstelling. T.z.t zal er een feest georganiseerd worden om de goede afloop te vieren. Hierover later meer.

Het totaal bedrag voor de stichting doe een wens is nog niet bekend, aangezien er nog  steeds geld binnenkomt en er nog een actie loopt, loopt dit bedrag nog steeds op. De teller staat momenteel op € 890 euro. Het bedrag zal aan het einde van de zomer op een leuke manier overhandigt worden aan stichting doe en wens. Ook hierover later meer.

Zo nu is iedereen weer een beetje op de hoogte, ik zal Aadje vragen of hij binnenkort zelf een verhaaltje wil schrijven voor dit blog.

the day after

Staand van links naar rechts Martijn, Robin, Harry, Nanno, Ramon, Dirk, Willem en Rienk. Zittend van links naar rechts, Aadje, Sylvia, Marcel en Hannie. (Edwin ontbreekt op de fot0) 

Mijn verhaal:

Vrijdagmorgen om 6 uur ging de wekker, volgens mij was ik al wakker, toch een gespannen nacht gehad, onrustig geslapen. Douchen, eten en koffiedrinken. Om 8.15 zijn we met het busje naar Zwolle gereden, Edwin, Robin, Dirk,  Martijn, Marcel en ik. Om vervolgens te starten om 8.45 uur. Ik zou om negen uur beginnen maar als je er dan toch staat en je bent er klaar voor dan maar gaan.

Dirk en Robin op de fiets en Martijn als loopmaatje. De bedoeling was dat hij in mijn flank zou lopen maar ik ging te snel of hij was te langzaam, er was geen klik. Het weer was optimaal, ik denk een graad of twaalf, redelijk beschut gebied, dus weinig last van de tegenwind. Voorbij s’ Heerenbroek stond Marcel, mijn tweede loopmaatje,  klaar. Marcel mijn jongste zoon (12) heeft vaker met mij gelopen en loopt een tikkeltje sneller dan ik. Daar trok ik me mooi mee aan op. De fietsers deden prima hun werk en probeerde ons zoveel mogelijk uit de wind te houden. Inmiddels liepen we op een kale vlakte en dan krijg je de wind er als tegenstander bij. En ik ben zo blij met wind. Want door de wind voel je dat je loopt en de negatieve ervaring om te snakken naar wind staat nog  vers op netvlies. Dus laat het maar waaien.

9.36 Statoin Kampen, ik schrok echt, veel te hard 10 km in 51 minuten. Maarja als het loopt dan loopt het. Dus lekker doordenderen. Even na Kampen de eerste stop voor wat drinken en een energie reep. Dat drinken ging maar ik kon met geen mogelijkheid kauwen en slikken. Weg met dat spul. Helaas was de banaan al door de fietser naar binnen geslingerd en de auto( met de bananen) was onderweg om een loopmaatje te halen. Na een korte wandelpauze, gingen we weer verder. Na een kilometer of twee kwam mijn volgende loopmaat Ramon, de bedoeling was dat hij een kilometer of tien met me mee zou lopen. ( Uitendelijk liep hij mee tot Emmeloord) Ik had Ramon bewust in het middenstuk gezet, met hem loop ik vaker, en zijn tempo is een tikkeltje lager dan de mijne. Dus trok hij mij als het ware of het lange rechte stuk met veel tegenwind en regen. Nu is regen wel even lekker maar als het door blijft regenen en je bent helemaal nat, met wind en een temperatuur van 10 graden dan wordt het al snel minder.

En hier heb ik een fout gemaakt, en niet over nagedacht. In mijn trainingen was het of koud en liep ik met lange kleren, of het was lekker en dan liep ik kort.  Nu was de weersverwachting 13 tot 15 graden dus kort. Maarja hier had ik dus niet over nagedacht, en kreeg ik het koud. Dat is voormezelf niet erg maar mijn spieren vonden het dus niet prettig. Gelukkig had ik mijn maatje die me uit de wind hield, maar als je het koud hebt dan voel je gewoon de wind op je lichaam slaan.

Ondertussen liepen we wel gewoon door, Kampereiland, Rampspol waar de tweede drinkpauze was, weer een korte wandelpauze, dit keer met banaan, gelukkig regende het niet meer en voordat we nog verder afkoelde, rap weer verder richting Ens het bos in. Heerlijk in de luwte lopen. Inmiddels was Rienk de ervaren loper aangesloten, ramon bleef, de twee fietsers waren ernog en zo werd de groep steeds groter. Richting Ens kregen we halverwege nog meer gezelschap van Sylvia( op de skates), Willem, Hannie, Marcel en Nanno. We zaten nu bijna op de 20 kilometer grens in een tijd van 2 uur. Hartsikke mooi natuurlijk maar misschien wel een tikkeltje te snel voor mij. En ik denk dat dit achteraf ook zo was.

De laatste 10 km. Het hele circus onderweg naar Emmeloord. Nu ben ik van nature al geen prater, tijdens het lopen moet je me vooral met rust laten. Hier zie je dus duidelijk een verschil tussen de verse mensen en de lopers die er al een stuk door weer en wind hadden opzitten. Met grappen en grollen gingen we richting Emmeloord. En halverwege die tocht begon de ellende. Tot aan dat moment had ik nergens last van en in eens pats boem was het afgelopen. Iedere stap met men rechter been deed zeer als ik mijn voet op de grond plaatste. Langzamer lopen, niet te grote passen, wandelen en vervolgens weer een stukje iets harder wandelen. Met de finish inzicht, een hele mooie route achter me, een geweldige tijd 2.30 met nog 5 te gaan.

Uiteindelijk gingen de laatse 5 km in 46 minuten. Achteraf gezien een totaal tijd waarmee ik tevreden kan zijn. Maar ook een tocht waarin achteraf gezien toch wel wat persoonlijke foutjes zijn gemaakt. Al met al kwamen we moe en voldaan in Emmeloord aan. Een medaille, bloemen en een roos en aan aantal klaplopers ( Klaplopers zijn mensen die klappen voor de hardlopers) verwelkomde ons aan de Finish. En omdat Aadje erop stond om nog een stukje mee te lopen zijn we met zijn allen nog een paar honderd meter verder gaan lopen om daar uitendelijk een groepsfoto te maken. En daar begon het verhaal mee.

 

30 April 2010 Wat ben ik blij…………

De klus is geklaard, 31,6 km in 3 uur en 16 minuten. Vind het prima zo, was echt zwaar en ben blij dat ik in Emmeloord was. En dat biertje Richard, no way niet eerder als vanavond denk ik. Ben echt nog aan het bijkomen, heb het koud en me benen voelen als beton aan me lichaam. Op dit moment begint het zonnetje erdoor te komen, iets wat we onderweg gemist hebben, was koud 10 graden, het regende en er stond behoorlijk wat wind en natuurlijk verkeerde kleding aan. Gelukkig hebben de mensen me er doorheen gesleept en kan ik nu ff lekker bijkomen. Het enige wat me nu zorgen baart is de bloeduitstorting op mijn scheenbeen echt een vlek van 10 bij 5 cm. Iemand hier ervaring mee. Kwam spontaan opzetten een km of 5 voor het einde, en moest daardoor echt stukken wandelen vanwege de druk en de pijn, en ik wilde het ook niet verder belasten dus moest echt rustig aan doen, eigenlijk het enige smetje op deze loop. verder was het super om te doen en heb genoten van iedere meter. Later meer………………

Toegevoegd een paar foto’s van deze loop.

  

 

29-04-2010 The Day Before D-Day

Daar zit je dan, nog even snel de laatste dingen in orde maken, lekker op tijd naar bed om morgenvroeg fit een de loop te beginnen. Het rare van lopen is altijd, dat als je traint heb je nergens last van, maar zodra er een wedstrijdelement aan hangt heb ik last van kriebels. Normaal gesproken heb ik het alleen op de dag zelf, maar nu heb ik al een paar dagen last van deze wedstrijdkriebels. En Waarom? Het wordt hartstikke leuk, veel reacties,  behoorlijk wat geld gestort, mensen die mee lopen, fietsen en skaten, en 30 km binnen 4 uur. In de trainingsessies liep ik altijd ongeacht de duur rond de 10 km per uur met een uitschieter van 12 km per uur. Loopjes van 8 tot 22 km gedurende 7 weken. Dus 30 km binen 4 uur moet geen enkel probleem zijn. Maar toch blijft het kriebelen. Ben de laaste twee loopjes wel helemaal stuk gegaan, eentje in een wedstrijd loop maar dit was omdat ik te hard ging, ruim 12 km per uur en afgelopen zondag moest ik na 10 km opgeven (51 min), terwijl ik 20 km gepland had. Dit had voornamelijk te maken met de avond ervoor ( verjaardag Robin, laat naar bed en drank ) en het was gewoon erg warm( 25 graden) en geen wind. Wat kun je dan smachten naar een beetje wind, als die keren dat je de tegenwind verrot hebt gescholden heb ik direct teruggenomen, liever tegenwind dan warmte.  Maar goed beter slechte generales en een goede finale dan andersom. Afwachten dus. Op dat moment vond ik het beter om te stoppen. Om verdere schade te voorkomen. ( Luisteren naar je lichaam heet dat)

Morgen de dag. Vertrek vanuit Zwolle om 9.00 uur Langs ’s Heerenbroek, Kampen, Kampereiland, Ramspol, Ens, Emmeloord. Aan de ene kant wil ik een goede tijd neerzetten( puur voor mezelf ) en aan de andere kant moet het een plezierloop worden waarbij tijd geen rol speelt als het maar binnen die 4 uur is. Gewoon lekker lopen en maar zien hoe het gaat.

Een goede tijd neerzetten kan dan wel op een ander moment. Liep ik voorheen rondjes van max. 10  tot 12 km. Heb ik me nu al ingeschreven voor de halve marathon in Zwolle, op Texel en op Terschelling. Dus het loopvirus is aanwezig en gelukkig is  het verplichte trainen verleden tijd, een kwestie van bijhouden.  

Morgen zal ik na de middag een kort verslagje uitbrengen over hoe het gegaan is en zondag zal ik een uitgebreider verslag maken. Tot dan.

26 April 2010 hiep hiep hoera………..

Enweer een weekend voorbij, lijkt wel of de dagen in het weekend sneller gaan dan de doordeweekse dagen. Althans voor de meeste van ons. Aadje had afgelopen vrijdag zijn laatste therapie om half vier. Hij vond dit zelf te laat en heeft het zo geregeld dat de thearpie verplaatst werd naar de morgen, koste hem een bakkie koffie inschenken maar kon zodoende in de ochtend al naar Emmeloord. Vervoer voor hen geregeld en terug naar de vrijheid. Hij probeerde ook nog de maandag vrij te krijgen en dat lukte in 1e instantie maar dit werd later ingetrokken. Het liefst zit ie de hele week thuis, maar goed voor hem is het absoluut beter dat ie juiste verzorging krijgt. Na een heerlijke stamppot rauwe andijvie maaltijd was het weekend begonnen. Weer heerlijk in zijn eigen vertrouwde omgeving. Een weekend vol met  alleen maar leuke therapie, kleren kopen, hond uitlaten, lekker luieren, verjaardagsfeestje, voetbal kijken, naar de kweekvijver, bbq, eten, soep, bezoek, familie, wandelen en vooral genieten. Alle leuke dingen van het leven en zich nergens zorgen om maken, wie wil dat nou niet.

En zo ziet een weekendje er in vogelvlucht uit.

Vandaag hebben we weer en gesprek met de artsen gehad, en die vertelde ons dat het met Aadje bijnzonder goed gaat. Hij loopt dik voor op het schema wat zij voor ogen hadden. ( Hé, komt dat niet bekend voor ). Zijn therapien worden intensiever om te kijken of hij meer dingen tegelijk kan ondernemen en of Aadje meer prikkels kan ontvangen. Het gaat echt de goede kant op. Ook is er voorzichtig gesproken over het ontslag op 16 juni en daarna. Zijn dagtherapie zal 2 tot 3 dagen per week zijn voor een periode van circa 3 tot 4 maanden. Het doel is hem zo zelfstandig mogelijk de maatschappij  in te krijgen zonder teveel beperkingen. Als ouders zijnde zijn we ervan overtuigd dat dit gaat lukken, de artsen zijn hierin iets behoudender in, maar hun visie begrijpen we en snappen ook wel dat dat ze niet zondermeer kunnen zeggen dat het allemaal wel goed komt. Zo valt er ook nog niet te zeggen hoe het zal gaan met auto en motor rijden, maar deze week gaat ie met de fiets op pad om te bekijken hoe hij zich in het verkeer handhaaft en we gaan ervan uit dat dit goed gaat, en als dit goed gaat dan ben ik ervan overtuigd dat de rest ook komt.

Kortom het gaat super goed met de ontwikkelingen van Aad. Nu gaan we de grote stippen op de i zetten en zal het weer gaan om geduld en herhaling.

Op naar het volgende weekend wat as donderdag al ingaat. een weekend vol feesten, verjaardag Robin, verjaardag Linda, verjaardag oma Carla Knorr en huwelijksfeest opa en oma Pool en last but not least het kampioenschap van…….. ( over meer prikkels ontvangen geproken) Hyper de piep…………..

Koninginnerun 30-04-2010

Nog even een kort verslag over de koninginnerun dat vrijdag over een week zal gaan plaatsvinden.

Het trainen verloopt vrij voorspoedig, heb alleen na een loop van rond de 20 km redelijk wat tijd nodig om te herstellen. Minimaal 2 dagen. Maar goed het trainingsprogramma is ook vrij intensief dus is het niet zo raar.

Afgelopen zaterdag tijdens een loop kreeg ik last van een opgezette knie. Overbelasting, de rit rustig uit gelopen en 2 dagen volledig rust. De geplande 20 + km loop die zondag gepland stond maar uitgesteld tot later deze week. En dat zal de laatste grote tocht zijn tot de 30 e. En daar ben ik echt blij mee. Want alles is hartstikke leuk maar het (voormezelf) verplichte trainen is erg zwaar. En ik zal dan ook blij zijn als ik weer gewoon normaal kan gaan lopen, want af en toe ontbreekt het plezier erin. Zonder strijd geen overwinning.

Het resultaat is er gelukkig wel, het lopen gaat me steeds makkelijker af, en mijn snelheid neemt toe. Liep ik voorheen van boerderij tot boerderij heb ik nu al zoiets van he ben ik al hier. Meestal loop ik alleen en1 x per week loopt Ramon mijn maatje mee.  En dat is ook wel lekker, lijkt alsof alles veel sneller gaat. Het voordeel van alleen trainen is dat het op de wedstrijd dag alleen maar kan meevallen als je om de 5 km een andere haas hebt. 6 x 5 km, makkie toch.

Waar je ook achter komt is dat kleding en voeding erg belangrijk is. Vooral met warm weer is het erg belangrijk om dit goed in de gaten te houden. Want schuurplekken op je lichaam doet zeer en loopt heel onprettig, ook het niet op tijd innemen van vocht is geen pretje en kom je jezelf echt vroegtijdig tegen. Maar goed daar train je voor en kom je achter zulke zaken. Alles onder controle.

Qua belangstelling begint het nu ook te komen ( http://doeeenwens.nl/help-mee/kom-in-actie-hoe/geplande-acties-en-evenementen2/)   (http://ikloopdemarathon.nl/ ) en als iedereen zijn belofte nakomt en het bedrag overmaakt wordt het een leuke donatie voor Doe Een Wens Stichting. Dus mensen zeg het voort en maak er werk van.

19 April 2010 weekendverslag

De rest van de overgebleven zaterdag en zondag verliep goed. Lekker op tijd zijn rustmomenten gehouden, lekker eten, wandelen met de hond, soepje eten, rusten, bezoek ontvangen, bankhangen en vriendin bezighouden. Op zondag nog even voetbal gekeken met nog wat andere 020 vrienden en lekker fitten op de voetballers van mijn club Feyenoord. Heerlijk ouderwets. Ajax ( nog ) geen kampioen en dat is natuurlijk de schuld van de spelers uit 010 althans volgens jullie. En ik gun het jullie echt, zeg het wel eens anders, maar als Feyenoord geen kampioen kan worden maakt het mij echt niet uit wie het wel wordt. Over twee weken weten we meer van zowel nac als nec uit gaat niet zonder slag of stoot. Wordt nog spannend dus. Kijk al uit naar volgend weekend met Ajax-Feyenoord op het programma. Wordt weer ouderwets gezellig. Na het nodige bezoek, eten en rust gehad te hebben staat de terugkeer naar de Vogellanden weer op het programma. Met tegenzin moesten we het weekend op deze manier afsluiten. Aadje heeft voldoende besef dat het er nu bijhoort, maar vind het absoluut niet leuk en dat is ook wel begrijpelijk. Zijn lot aanvaarden zoals hij dit zelf zegt, gelukkig werden we op een prima manier ontvangen door Hilly ( zijn  1e verplegeester )en na een goed gesprekje konden we met een gerust hard Aadje achter laten in zijn tijdelijk verblijf. Aankomende week staan er ee aantal nieuwe therapieen op het programma, waaronder zwemmen, verkeerinzicht, fietsen, arbeidstherapie en sportrevalidatie. Wordt een afleidend weekje en dat maakt het er een stuk makkelijker op. Nu zal de tijd waarschijnlijk net zo hard vliegen als in het weekend. En voor jet het weet is het weer vrijdag. Tot dan…………….

17 april 2010 Zomaar even een berichtje tussendoor

Gisterenmorgen is Aadje direct na zijn laatste therapie opgehaald door zijn moeder. Dus een lekker lang weekend thuis zijn. FF met zijn vader op pad geweest en broodjes bezorgd naar zijn broertje die aan het werk was in Emmelhage. Langs de zaak lekker snaaien en oude bekende ontmoeten. En natuurlijk even stiekem het gevoel van auto rijden herontdekken. Later in de middag nog naar Berdi gereden om daar een bestelling te bezorgen. Tot ieders verassing kwam Aadje de broodjes daar bezorgen, het voltallige personeel zat aan de vrijdagmiddag frisdrank. Dat was dus een onverwacht bezoek van een collega. Na wat bij gepraat te hebben zijn we richting huis gegaan. Enigzins vermoeid thuis nog wat bami van de echte Chinees gegeten en toen lekker weer een uurtje rusten. Lekkere rustige avond gehad, op tijd naar bed, met vriendin, om de volgende morgen lekker uitgerust te gaan winkelen voor een nieuwe zomer jas, om zo ook het oude gevoel van het pinnen met je ogen dicht onder controle te krijgen. En dat is prima gelukt. En ja als je dan toch in de lange nering bent dan ook maar even langs de echte slager om de opgekomen honger van een kwartiertje shoppen te stillen.

Aadje komt terug, dat merk je aan alles, onbeperkt eten, zijn humor, gedrevenheid, opmerkingen, alles komt terug. Zal |Aadje er toe bewegen om zelf een vervolg van dit verslag te schrijven.

Als er mensen zijn die Aadje willen bezoeken neem dan even contact met ons op, zodat niet alles op één dag gaat plaatsvinden. Ook is er bezoek mogelijk in de Vogellanden, dagelijks vanaf 20.00 uur. Laat ons dit van te voren wel even weten aub.